Jedyną przeszkodą na drodze do siebie jesteś Ty, czyli historia Flash ‘a opowiedziana przez Alejandro Jodorowsky, z której dowiesz się, że ucieczka przed sobą może stać się nawet sensem życia.
Kim jest Flash?
To człowiek, który posiada superszybkość. Po jej uzyskaniu może okrążyć świat w mniej niż sekundę, może przechodzić przez ściany, może być w dwóch miejscach jednocześnie itp. Podsumowując, jest królem powierzchowności, zawsze biegającym z jednego miejsca do drugiego, nigdy nie będąc “W TEJ RZECZY”.
Superszybkość uniemożliwia mu zakotwiczenie się w rzeczywistości, która staje się niespójna, komunikacja międzyludzka niemożliwa. Przelatując przez świat czyni swoje życie powierzchownym. Jednak ludzie podziwiają go z powodu “JEGO UCZYNKÓW”.
Biegnąc przez świat, Flash trafia na pierwszą ścianę nie do przejścia…
Flash i Nauczyciel.
Nauczyciel chcąc, aby bohater był świadomy swojej wewnętrznej pustki, udowadnia, że jego istnienie “od skóry na zewnątrz”, zależy od innych. Jeśli inni przestają zwracać na niego uwagę, przestaje istnieć, ponieważ wszystkie jego wartości opierają się na opiniach reszty. Flash żyje nie dla siebie, ale dla innych. Istnieje w tych, którzy go widzą.
Nie będąc już widzianym i podziwianym, sztuczne ja, za którym się ukrywa, wyparowuje. Stając się nagim, zależnym od własnych wartości, [Flash] zdaje sobie sprawę, że jest niczym. Gurdżijew mówi, że człowiek rodzi się bez duszy i że poprzez ogromny i systematyczny wysiłek musi ją sobie stworzyć.
Flash nigdy nie podjął wysiłku stworzenia samego siebie.
W momencie kryzysu, zamiast zatrzymać się, zastanowić nad sobą i popracować nad swoją wewnętrzną istotą, decyduje się pójść za dziewczyną, na której zrobił wrażenie klasycznym cudem chodzenia po wodzie.
Pozostaje nam morał, że nauczycielom trudno jest nauczać. Uczeń walczy ze wszystkich sił, aby odzyskać kule, które zostały mu odebrane. Mistrz mówi: “WYGRYWASZ, PRZEGRYWAJĄC!”, ale uczeń staje się przygnębiony w obliczu pustki i wierzy, że może odzyskać wiarę w siebie, niszcząc wizerunek nauczyciela.
Flasz jest doskonałym przykładem tych, których Gurdżijew opisał w ten sposób: “Są tak leniwi w pomaganiu sobie, że chcą pomagać innym”. W dosłownym tłumaczeniu: “Są zbyt leniwi, by pracować nad sobą, a jednocześnie bardzo przyjemnie jest im myśleć, że mogą pomóc innym”.
Jeśli uciekasz przed sobą na wiele sposobów, choćby w pomaganie innym,
teraz możesz to robić bardziej świadomie,
albo zatrzymać się, by pomóc sobie.
STACJA Ø ~ Nadajemy Dobrą Falę!
opracowanie własne na podstawie eseju Jodorowskiego
dla hiszpańskiego magazynu science-fiction Nueva o Flashu # 163 z 1968 roku,
ilustracje: komiks Flash i ekranizacje.
