Jeśli chcesz przeczytać całość,
zaloguj się na swoje konto.
Podstawowym założeniem Gurdżijewa, które otwiera 4 Drogę do Przestrzeni „poza czasem” jest uświadomienie sobie, że człowiek to mechaniczny pajac manipulowany przez każde zewnętrzne wydarzenie. Pada ofiarą swoich nieuzasadnionych obaw, pragnień i dlatego stale się zmienia – nigdy długo nie jest tą samą osobą. Tworzy zlepek impulsów i reakcji, jego indywidualność nie istnieje: „Wszyscy ludzie, których widzisz, których znasz, których może będziesz mógł poznać, są maszynami, rzeczywistymi maszynami pracującymi wyłącznie pod wpływem zewnętrznych oddziaływań. Jako maszyny się urodzili, jako maszyny umrą”. Czy można przestać być maszyną. „A! To jest pytanie — powiedział G. — (…) Istnieje możliwość, by zaprzestać byćDowiedz się więcej »To, co jest poza czasem